Opnieuw lichamelijke afpeigering in een prachtige omgeving, 7 en 8 augustus 2016

Zondagochtend waren wij al voor de wekker wakker. Wij konden namelijk niet meer slapen, omdat er een nijlpaard in de kamer was. Wij lagen in een mixed dorm en die man die kon d’r wat van, zelfs andere kamergenoten waren al snel de dorm uit. Ik kon ook niet slapen, maar ik lag prima op mijn bed (stapelbed van drie verdiepingen, prima om daar boven te komen, maar om weer naar beneden te komen…). Ik had dan ook niet zo extreem last van het gesnurk vergeleken met de andere meiden (misschien dat ik ervaring heb...iets met familieleden..hahah).  Na een overheerlijk ontbijt (aardbeienyoghurt met muesli en vers fruit), begonnen wij aan onze hike van 2,5 uur (althans dat zeiden ze…). Wij vertrokken iets later dan gepland, want er ging nog een chinees meisje mee (het lijkt een meisje, maar volgens mij is ze al achter in de 30). De eerste heuvel was erg steil (dit belooft wat..). Maar vanuit daar hadden wij een uitzicht! Wij zagen zelfs dolfijnen zwemmen! (dat vonden wij toen heeeeel bijzonder)

Wij liepen langs de zee, berg op en berg af. Smalle paadjes en echt een fantastisch uitzicht! Wij moesten vaak wachten op onze Chinees die overal een foto van wilde maken (stereotype bevestigd). Sommige bergen waren behoorlijk zwaar, maar dan stopte onze gids even. Wij kwamen langs koeien met kalfjes, een ezel dat was vastgebonden aan zijn poot en vele andere dieren. Prachtige natuur. Wij zagen tientallen dolfijnen in groepen zwemmen langs de kust. 

Na een aantal uur kwamen wij uit in een Xhosa dorp. Hier mochten wij in een huisje kijken en kregen wij echt Xhosa bier om te proeven. Het werd geserveerd in een oud ijzeren bonenblik. Je zag in het soort witachtige bier roeststukjes drijven. Ergens in de verte proefde je bier. Een grappige ervaring. Wij kregen ook een verhaal over het geloof van de Xhosa’s. Iets wat ik overigens niet helemaal begreep, maar dat zoek ik later wel op in mijn reisgids. Een aantal rituelen beschreef onze gids wel en dat begreep ik volkomen. Ik zag het helemaal voor mij. Gruwelijk! Maar ach.. Onze wandeling ging weer verder.

Onze gids bleef zeggen dat wij er bijna waren, maar er moesten nog steeds behoorlijke bergen gelopen worden. Toch werd onze zware wandeling beloond, toen wij eindelijk aan kwamen bij de hole in the wall. Prachtig! Het had iets magisch! Hier kan ik de hele dag wel blijven.

Wij zouden terug gebracht worden met een auto, dit was geregeld (dachten wij). Onze gids ging drastisch opzoek naar een lift terug, want, zo bleek, er was nog geen taxi geregeld. Het was zondag, dus niemand nam op. Drama drama, want er waren een paar zwaar geërgerd door het slaaptekort en de lange wandeling. Uiteindelijk viel het gelukkig toch nog mee, want wij werden opgehaald door een man met een 4x4. Ik heb de paden vanuit zijn auto bekeken en het is maar goed dat wij zijn omgekeerd halverwege, want onze auto had dit niet overleefd. Al met al waren wij om half 3 terug. Voor de snelle rekenaars onder ons, dit is inderdaad ongeveer een wandeling geweest van 5 uur. Het dubbele van het aantal uur dat verteld was, maar ach wat maakt het uit, het was fantastisch. Volgens onze gids kwam dat door de Chinees die wij mee hadden, omdat wij steeds op haar moesten wachten.

Wij zijn nog even naar het strand geweest om lekker uit te waaien en om door het water te lopen. Het water is hier niet koud :). Toen wij er naartoe liepen was het laag water, maar toen wij terug liepen niet meer. Wij waren opgesloten op een eiland en moesten door het water lopen. Ik had gelukkig een korte broek aan en kon nét droog overkomen, de andere meiden niet (mwhuhaha).

‘s Avonds zijn wij weer naar het hotel gegaan voor een overheerlijk diner. Een buffet met sea foods; vis, inktvis, garnalen (ik kan eindelijk garnalen pellen!!), oesters, mosselen enz. Ik had behoorlijke trek, want ik heb de hele dag gedaan op mijn ontbijt. (het wordt nog weleens wat met dat afvallen).  Uiteraard ook weer genoten van lekkere toetjes. (ik kan er weer een maand tegenaan).

Wij hebben armbandjes gekocht, gemaakt van koffiebonen (Coffee Bay) en kraaltjes in de kleuren van de Afrikaanse vlag. Overal waar je kijkt, verkopen vrouwen zelf gemaakte sieraden. Ook deze vrouwen zitten elke dag bij Sugarloaf om te vragen of je een armband wilt.

Vannacht hebben wij heerlijk geslapen, want er waren geen snurkende mensen. Maandag zijn wij terug gereden. Marleen heeft het hele stuk gereden, want mijn heupen zijn inmiddels in protest gegaan.. Halverwege zijn wij nog naar het museum van Nelson Mandela geweest. Het museum werd gerenoveerd, dus er was niks te bezichtigen alleen lappen tekst over de afkomst van Nelson Mandela (hij is in deze stad geboren). Erg interessant, want Nelson is de Engelse naam die hij kreeg van zijn toen hij naar school ging. Hij heeft ook nog een Xhosa naam, maar die weet ik niet (daarom kreeg hij dus ook een Engelse naam).

Groetjes Pien

14 augustus 2016